استانداردهای ملی ایران (INSO) برای بازیافت کاغذ و مقوا: راهنمای الزامات خمیر و بسته‌بندی

♻️ استانداردهای طلایی بازیافت کاغذ و مقوا: راهنمای کامل جهانی و ایرانی 🇮🇷🌍

بخش دوم: استانداردهای ملی ایران (INSO) 🇮🇷

سازمان ملی استاندارد ایران (INSO) نیز بر اساس معیارهای جهانی و بومی، استانداردهای متعددی را برای تضمین کیفیت محصولات بازیافتی و فرآیندهای تولید وضع کرده است.

۱. استانداردهای مواد اولیه و بازیافت 🗑️

 * INSO 7559 / 8186:

استانداردهایی در حوزه خمیر کاغذ بازیافتی و تخمین مواد چسبنده و پلاستیک‌ها در آن. این موارد کیفیت خمیر ثانویه را برای تولید مجدد تضمین می‌کنند.

 * INSO 19786: 

راهنمای اعتبارسنجی مقدار مواد بازیافتی در کاغذ و مقوای بسته‌بندی. این استاندارد برای تأیید درصد محتوای بازیافتی در محصول نهایی کاربرد دارد.

* استانداردهای فیزیکی: استانداردهای ملی ایران همچون استاندارد ملی ۱۲۹۵ در مورد روش‌های تعیین زبری/صافی کاغذ و مقوا، مستقیماً بر خواص فنی محصول نهایی بازیافتی نظارت دارند.

۲. استاندارد بهداشتی (INSO 19000) 🍎

برای کاغذ و مقوایی که با مواد غذایی در تماس هستند، استانداردهای بهداشتی سخت‌گیرانه‌تری اعمال می‌شود. INSO 19000 الزامات مربوط به مواد در تماس با مواد غذایی را مشخص می‌کند، از جمله محدودیت‌هایی برای مهاجرت مواد شیمیایی و آلودگی‌های میکروبی، که در فرآیند بازیافت به دلیل ماهیت مواد باطله، بسیار حیاتی است.

۳. استانداردهای محصول نهایی 📦

استانداردهای ملی محصولاتی مانند کارتن جهت مصارف عمومی (استاندارد ملی ۱۵۰) یا پاکت‌های کاغذی سیمان (استاندارد ملی ۴۵۴۳) را نیز شامل می‌شود که برای تولیدکنندگان داخلی مقوای بازیافتی جهت بسته‌بندی، رعایت ویژگی‌هایی چون مقاومت به ترکیدن، مقاومت فشاری (ECT)، و ابعاد داخلی ضروری است.